ساتسوما سفید

From Global Knowledge Compendium of Traditional Crafts and Artisanal Techniques
This page is a translated version of the page Shiro Satsuma and the translation is 100% complete.
Shiro Satsuma (白薩摩) ware, distinguished by its translucent ivory glaze, intricate hand-painted designs, and gilded detailing. Originally crafted for the Japanese aristocracy, pieces like this exemplify the refined aesthetic of late Edo to early Meiji period ceramics.

«شیرو ساتسوما» (白薩摩، «ساتسومای سفید») به نوعی سفال ژاپنی بسیار تصفیه‌شده اشاره دارد که از قلمرو ساتسوما (استان کاگوشیما امروزی) سرچشمه می‌گیرد. این سفال به خاطر لعاب عاجی رنگ، تزئینات مینای چندرنگ پیچیده و الگوهای ترک‌خورده ظریف و متمایز (کانیو) شناخته می‌شود. شیرو ساتسوما یکی از محترم‌ترین اشکال سرامیک ژاپنی است و در دوره میجی (۱۸۶۸-۱۹۱۲) شهرت خاصی در غرب کسب کرد.

تاریخچه

ریشه‌های شیرو ساتسوما به اوایل قرن هفدهم میلادی برمی‌گردد، زمانی که سفالگران کره‌ای پس از تهاجم ژاپن به کره (۱۵۹۲-۱۵۹۸) توسط قبیله شیمازو به جنوب کیوشو آورده شدند. این سفالگران کوره‌هایی را در قلمرو ساتسوما تأسیس کردند و انواع ظروف سرامیکی را تولید کردند.

با گذشت زمان، سه دسته اصلی از ظروف ساتسوما پدیدار شدند:

  • کورو ساتسوما (黒薩摩، "ساتسومای سیاه"): ظروف سنگی روستایی و تیره رنگ ساخته شده از خاک رس غنی از آهن. این ظروف ضخیم، محکم و عمدتاً برای مصارف روزمره یا محلی استفاده می‌شدند.
  • شیرو ساتسوما (白薩摩، "ساتسومای سفید"): ساخته شده از خاک رس سفید تصفیه شده و پوشیده شده با لعاب عاجی شفاف با ترقه‌های ریز (کانیو). این قطعات برای طبقه حاکم سامورایی و اشراف تولید می‌شدند و اغلب طرح‌های ظریف و ساده‌ای داشتند.
  • ساتسومای صادراتی (輸出薩摩): تکامل بعدی شیرو ساتسوما، که به طور خاص برای بازار بین‌المللی در اواخر دوره ادو و میجی ساخته شده بود. این اقلام بسیار تزئینی بودند، با میناهای طلایی و رنگی به طور متراکم نقاشی شده بودند و صحنه‌های عجیب و غریب یا روایی را برای جلب سلیقه غربی به نمایش می‌گذاشتند.

ویژگی‌ها

«شیرو ساتسوما» به خاطر موارد زیر مورد توجه قرار گرفته است:

  • لعاب با رنگ عاجی: سطحی گرم و خامه‌ای با شفافیت ظریف.
  • لعاب ترک‌خورده: یک ویژگی شاخص متشکل از شبکه‌ای عمدی از ترک‌های سطحی ظریف.
  • تزئینات لعاب چندرنگ: معمولاً شامل میناکاری‌های طلایی، قرمز، سبز و آبی است.
  • نقوش:
  • زنان اشراف‌زاده و درباریان
  • چهره‌های مذهبی (مثلاً کانن)
  • طبیعت (گل‌ها، پرندگان، مناظر)
  • صحنه‌های اساطیری و تاریخی (به ویژه در ساتسومای صادراتی)

تکنیک‌ها

فرآیند تولید شامل موارد زیر است:

  1. شکل دادن به ظرف از گل رس تصفیه‌شده.
  1. پختن قطعه با بیسک برای سخت شدن آن.
  1. اعمال لعاب عاجی و پخت مجدد.
  1. تزئین با لعاب مینا و طلا.
  1. پخت چندگانه در دمای پایین برای ترکیب لایه به لایه تزئینات.

تکمیل هر قطعه می‌تواند هفته‌ها طول بکشد، به خصوص آثار بسیار دقیق Export Satsuma.

دوران صادرات و شهرت بین‌المللی

در طول دوره میجی، شیرو ساتسوما با هدف ارضای شیفتگی غربی‌ها به هنر ژاپنی، دستخوش تحولی شد. این امر منجر به ظهور زیرشاخه‌ای به نام «ساتسومای صادراتی» شد که در نمایشگاه‌های جهانی از جمله موارد زیر به نمایش گذاشته شد:

  • نمایشگاه جهانی ۱۸۶۷ در پاریس
  • نمایشگاه جهانی وین ۱۸۷۳
  • نمایشگاه صدمین سالگرد ۱۸۷۶ در فیلادلفیا

این امر منجر به محبوبیت جهانی ظروف ساتسوما شد. هنرمندان و استودیوهای قابل توجه دوران صادرات عبارتند از:

  • Yabu Meizan (Yabe Yoneyama)
  • کینکوزان (Kinkōzan)
  • کوره های چین جوکان (افسر زندگی سینک)

بافت مدرن

اگرچه تولید سنتی شیرو ساتسوما کاهش یافته است، اما همچنان نمادی از برتری سرامیک ژاپنی است. قطعات عتیقه شیرو و ساتسومای صادراتی اکنون مورد توجه مجموعه‌داران و موزه‌ها هستند. در کاگوشیما، برخی از سفالگران همچنان سنت ساتسوما-یاکی (薩摩焼) را حفظ و بازتفسیر می‌کنند.

انواع ظروف ساتسوما

نوع توضیحات کاربرد مورد نظر
کورو ساتسوما ظروف سنگی تیره و روستایی ساخته شده از خاک رس محلی کاربرد روزانه و کاربردی در داخل قلمرو
شیرو ساتسوما ظروف لعاب‌دار عاجی زیبا با تزئینات ظریف و ترقه‌ای مورد استفاده دایمیوها و اشراف؛ مراسم تشریفاتی و نمایش
ساتسوما صادراتی ظروف با تزئینات مجلل برای مجموعه‌داران غربی؛ استفاده زیاد از طلا و تصاویر واضح هنر تزئینی برای بازارهای صادراتی (اروپا و آمریکای شمالی)

همچنین ببینید

Audio

Language Audio
English


Categories