Nabeshima Ware
Naczynia Nabeshima to wysoce wyrafinowany styl japońskiej porcelany, który powstał w XVII wieku w regionie Arita na Kiusiu. W przeciwieństwie do innych rodzajów naczyń Imari, wytwarzanych na eksport lub do powszechnego użytku domowego, naczynia Nabeshima były produkowane wyłącznie dla rządzącego klanu Nabeshima i przeznaczone jako podarunki dla szogunatu i wysoko postawionych rodzin samurajów.
Kontekst historyczny
Klan Nabeshima, który władał domeną Saga w okresie Edo, utworzył specjalne piece w dolinie Okawachi niedaleko Arity. Piece te były bezpośrednio zarządzane przez klan i zatrudniały najbardziej utalentowanych rzemieślników. Produkcja rozpoczęła się pod koniec XVII wieku i trwała przez cały okres Edo, wyłącznie na użytek prywatny, a nie na sprzedaż komercyjną.
Ekskluzywność ta zaowocowała powstaniem porcelany, która podkreślała nie tylko techniczną doskonałość, ale również estetyczną wyrafinowanie.
Cechy charakterystyczne
Ceramika z Nabeshimy różni się od innych stylów Imari na kilka istotnych sposobów:
- Zastosowanie czysto białej porcelany o starannie wyważonych wzorach.
- Elegancka i stonowana dekoracja, często pozostawiająca dużo pustej przestrzeni dla wizualnej harmonii.
- Motywy zaczerpnięte z klasycznego japońskiego malarstwa i wzorów tekstylnych, w tym rośliny, ptaki, kwiaty sezonowe i kształty geometryczne.
- Delikatne niebieskie kontury podszkliwne wypełnione miękkimi emaliami nałożonymi na szkliwo — szczególnie w kolorze zielonym, żółtym, czerwonym i jasnoniebieskim.
- Częste stosowanie kompozycji trzyczęściowej: obraz centralny, pas motywów wokół krawędzi oraz dekoracyjny wzór na stopce.
Cechy te odzwierciedlają estetykę japońskiego dworu i kultury samurajów, stawiając wyrafinowanie ponad ekstrawagancję.
Funkcja i symbolika
Naczynia z Nabeshimy służyły jako oficjalne prezenty, często wymieniane podczas obchodów Nowego Roku lub oficjalnych ceremonii. Starannie dobrane motywy miały symboliczne znaczenie – na przykład piwonie symbolizowały dobrobyt, a żurawie długowieczność.
W przeciwieństwie do Ko-Imari, które starało się imponować przepychem, wyroby z Nabeshimy przekazywały elegancję, powściągliwość i intelektualny gust.
Produkcja i dziedzictwo
Piece w stylu Nabeshima pozostawały pod ścisłą kontrolą klanów i żadne egzemplarze nie były sprzedawane publicznie aż do Restauracji Meiji, kiedy to zniesiono ograniczenia feudalne. W epoce Meiji porcelana w stylu Nabeshima została ostatecznie wystawiona i sprzedana, wzbudzając podziw na międzynarodowych wystawach.
Oryginalna ceramika z Nabeshimy z okresu Edo jest dziś uważana za jedną z najwspanialszych porcelany, jaka kiedykolwiek powstała w Japonii. Znajduje się w prestiżowych kolekcjach muzealnych i rzadko można ją spotkać na rynku. Współcześni garncarze z Arity i pobliskich regionów nadal tworzą dzieła w stylu Nabeshimy, podtrzymując jego dziedzictwo poprzez tradycję i innowację.
Porównanie z Ko-Imari
Choć zarówno ceramika z Nabeshimy, jak i Ko-Imari powstały w tym samym regionie i okresie, pełnią różne role kulturowe. Ceramika Ko-Imari była wytwarzana na eksport i wystawę, często charakteryzując się wyrazistymi zdobieniami na całej powierzchni. Ceramika z Nabeshimy natomiast miała charakter prywatny i ceremonialny, z naciskiem na wyrafinowaną kompozycję i subtelne piękno.
Wniosek
Ceramika z Nabeshimy stanowi szczytowe osiągnięcie japońskiej sztuki porcelanowej okresu Edo. Jej wyjątkowe pochodzenie, delikatne rzemiosło i trwałe znaczenie kulturowe czynią ją wyjątkową i cenną tradycją w szerszej historii japońskiej ceramiki.
Audio
| Language | Audio |
|---|---|
| English |
